در ابتدای بحث نهاده گلخانه، به مبحث نشاء می‌پردازیم. بذر برخی سبزیجات مانند کلم، گوجه‌فرنگی، بادمجان و برخی گیاهان گل‌دار مثل بنفشه و اطلسی ابتدا در محلی به‌نام خزانه کاشته می‌شود و در مرحله بعد به محل اصلی انتقال می‌یابند. این فرآیند نشاء نامیده می‌شود.
اما در برخی از محصولات این امکان وجود ندارد؛ درنتیجه برای زود رس کردن چنین محصولاتی، مثل گیاهان جالیزی آن‌ها را در خزانه گلخانه داخل گلدان‌های پیت، می‌کارند و پس از رشد اولیه، با گلدان به زمین اصلی انتقال می‌دهند.
مصرف نشاء در قیاس با کاشت مستقیم بذر، فواید فراوانی دارد. اگرچه انجام نشاء برای برخی از سبزیجات و کاشت آن‌ها، نتیجه‌بخش‌تر از سبزیجات دیگر است. برای نمونه، لوبیا، ذرت شیرین، هویج و نخود‌فرنگی از جمله سبزیجاتی هستند که از طریق عمل نشاء رشد نمی‌کنند.
تنها عیبی که این روش دارد این است که  چون نشاءها دارای ریشه لخت هستند، ممکن است به هنگام انتقالشان به زمین، به آن‌ها شوک وارد شود و تاخیر در رشد آن‌ها اتفاق افتد. اما در کشت نشاء مکانیزه، با توجه به تفکیک نشاء در حفرات مجزا، نشاء بدون پارگی ریشه و سایر مشکلات به زمین منتقل می‌گردد.